Locatie: Jaagpad, onder viaduct R8, 8500 Kortrijk.
Stijn Streuvels is onlosmakelijk met de natuur verbonden. Op zoek naar een ideale plaats om te schrijven botste hij op een kleiheuvel in ingooigem. Met zicht op Tiegemberg en de Scheldevallei zag hij er de ideale plaats om zijn Lijsternest te bouwen. Het bekende raam aan zijn bureau was het ideale kijkgat om de natuur en het spel der seizoenen te aanschouwen.
Een belangrijk thema in zijn boeken is de ongelijke strijd tussen mens en natuur. Zo spreekt dokter Blondeel over de troost die de ongerepte natuur hem biedt tegenover het verdrietige dorpsleven in de roman Dorpslucht. Bijzonder is ook hoe de seizoenen een invloed hebben op zijn personages. Belangrijke veranderingen binnen personages worden heel vaak gekoppeld aan seizoenovergangen. Een absolute aanrader wat betreft de natuur binnen het oeuvre van Streuvels is het verhaal De Boomen. Een ode aan een rij populieren die door de mens worden neergehaald.
Doe gelijk de bomen doen, Groeien en laten groeien
tekst die Stijn Streuvels schreef in herinneringsboek Pieter G. Buckinx
Deze installatie is een kijkhut op een unieke locatie, geprangd tussen water en beton met oorverdovende geluidshinder. De hut lijkt er niet thuis te staan. Deze interventie wil een confronterende blik geven op het steeds verder evoluerende landschap, waarbij open ruimte met een natuurlijk en ecologisch karakter steeds schaarser wordt. Het zet de bezoeker aan het denken. Waarom werd de kijkhut hier geplaatst? Wordt beton meer en meer een onderdeel van ons landschap? Wat is een landschap?
Tegelijk wil het een lichtpuntje bieden, het is nog niet te laat om het tij te keren. Hoe groot de impact van de mens op de planeet en het milieu ook is, natuurherstel kan zich, mits een visie en beleid op maat, snel manifesteren. Zoals deze verborgen plek van wilde natuur.
Het meeleven, het opgaan in de natuur, zonder omgang of tusschenkomst van menschen, had hem altijd getroost voor de kleinzieligheid en de afgemeten eentonigheid der kleine gebaren en het verdrietige van het dorpsleven.
Stijn Streuvels, Dorpslucht, 1914
Patricia Vanneste componeerde met Stille Opstand, een nummer dat balanceert tussen droom en dreiging. Een dwingend steeds meer op achtergrond geduwd ritmisch patroon, dreigende klanken, steeds lieflijker wordende violen. De piano en zanglijnen roepen om verlossing. De clash tussen cultuur en natuur wordt meer betoverend en eindigt puur en in balans. De droom wint het van de dreiging, de natuur van de mens. Patricia leerde op vijfjarige leeftijd viool spelen. Ze is enorm geboeid door de invloed van krachtplekken op het maakproces en componeerde in 2021 de huiscompositie voor het crematorium in Kortrijk. Na veertien jaar vast en stichtend lid geweest te zijn van de muziekgroep Balthazar, besloot ze haar eigen weg te gaan onder de naam Sohnarr. Haar muziek is sterk vermonden met de natuur en een verlies aan identiteit.
Ambassadeur: Natuurpunt is een onafhankelijke vrijwilligersvereniging die zorgt voor de bescherming van kwetsbare en bedreigde natuur in Vlaanderen.